Sprinkhanen

Kijk hier wat we pas in de tuin tegenkwamen. Let ook op de cadans van de beestjes. Filmpje duurt ongeveer een minuut. 

Hierbij ook een foto van de troep sprinkhanen. 
Spreuken 30: 24 en 27:
24 Vier dieren zijn de kleinste op aarde,
maar ze zijn buitengewoon wijs:
27 de sprinkhanen – een koning hebben ze niet,
maar ze rukken in slagorde op;

IJselijk

Op onafhankelijkheidsdag, 21 maart, werden we weer eens met onze neus op de feiten gedrukt hoe gevaarlijk het verkeer in Namibie is. We waren onderweg in Khomas Hochland toen we arriveerden bij een ongelukstoneel. We zagen een groep mannen die, met modder besmeurde gezichten, het gebied aan het uitkammen waren op zoek naar verloren eigendommen. 

De groep bouwvakkers waren op weg naar een nabijgelegen dorp, Rehoboth, om daar nog wat mee te pikken van de feestdag. Ze zaten met zijn vijftienen achterin de bak van de vrachtwagen. Blijkbaar hadden ze nogal haast, want de bestuurder had flink hard gereden. Ook had hij geen rijbewijs volgens de bouwvakkers. 

De bestuurder had proberen te remmen op de onverharde weg, maar hierdoor raakte de truck in een slip en sloeg om. De werknemers werden uit de kiepbak van de vrachtwagen gegooid. Eén persoon raakte ernstig gewond en verkeerde in doodstrijd. Zijn oor was losgescheurd van zijn hoofd, heel naar om te zien.

Ditteke heeft eerste hulp verleend aan een man met een diepe snee bovenop zijn hoofd. Gelukkig was de politie snel ter plaatse. Het politiebureau was namelijk maar 100 meter van de plaats van het ongeluk. De ambulance was echter zeker een uur verwijderd van de plek des onheils.

Door dit ongeluk worden we weer eens met de neus op de feiten gedrukt hoe onveilig het verkeer in Namibië is. Gebed voor veiligheid tijdens onze reizen is een bittere noodzaak. Dat Namibië een van de gevaarlijkste verkeerssituaties in de wereld heeft is een ijzige realiteit. Ter vergelijking: in 2011 kwamen er in Nederland 661 mensen om in het verkeer. In Namibie stond de teller dat jaar op 958. En dan te bedenken dat er in Namibië 2,3 miljoen inwoners zijn en in Nederland ruim 16,5 miljoen die een dito aantal fietsen hebben en 8 miljoen auto’s besturen. In Namibië, een land 22 zo groot als Nederland, zijn er nog geen 250.000 auto’s. 

De uitgestrekheid van het land is deel van het probleem. Van Windhoek naar de kust is ongeveer van Breda naar Parijs, voor Namibiërs een namiddag-ritje. De wegen zijn recht en leeg en men gaat vervolgens ‘speeden’, te snel rijden. Op veel wegen is er geen vluchtstrook en er is ook geen middenberm, ondanks de toegestane snelheid van 120 km/uur. Tel daarbij op dat mensen wel een mooie auto willen rijden, maar niet willen betalen voor onderhoud en je krijgt alle ingrediënten voor ongelukken. 

De enorme bijgelovigheid werkt het aantal ongelukken nog meer in de hand. Enerzijds spreken mensen vloeken uit over auto’s en wegen en anderzijds worden bijbelteksten zoals Psalm 91:11 “Hij vertrouwt je toe aan zijn engelen” door sommigen misbruikt om zich 'te verzekeren' ondanks roekeloos rijgedrag.

De overheid doet van alles om mensen zich te laten houden aan snelheidslimieten. Als je 6 kilometer boven de maximumsnelheid van 120 rijdt krijg je al een boete van 100 euro, voor veel mensen een groot deel van hun maandsalaris. Daarnaast organiseert de overheid congressen voor o.a. predikanten om hen aan te moedigen meer over verkeersveiligheid te preken. De vraag is of het ‘preken van de wet’ veel helpt. Er zal toch een verandering van binnenuit nodig zijn, zodat mensen zich verantwoordelijk gaan gedragen ten opzichte van medeweggebruikers.

Duizendpoot

In een kleine organisatie zoals Imago Dei met weinig personeel houd je je met uiteenlopende dingen bezig. De laatste weken maakte ik filmpjes van projecten voor de Nederduits Gereformeerde Kerk, een donor van Imago Dei. Hier een filmpje van een van de projecten die deze kerk ondersteunt.

Verder hebben we al sinds het begin van het jaar een kakkerlakkenplaag in huis die ons ook geregeld bezighoudt. We spuiten soms met gif, maar meestal vangen we ze met keukenpapier of we verdrinken ze.... Dankzij hen zijn de mieren aanvaarde huisdieren geworden.

Niet slecht he?

Vorig jaar zijn we in de AME kerkgestart met blokfluitlessen. Een aantal leerlingen die de basiscursus voltooiden zijn dit jaar verder gegaan met de cursus voor gevorderden (elke cursus is 10 lessen).

Dit jaar kwam er een flinke groep beginners bij. We hadden vier groepen in totaal. Twee leerlingen uit de gevorderden groep zijn gaan helpen met lesgeven, dat was erg handig. 


De studenten die hier voorspelen komen uit de vier verschillende groepen. 


Zo, nu weer even een break voor de juffrouw, die nu hard moet nadenken hoe verder te gaan met een diversiteit aan wensen, niveaus, instrumenten, etc. Bid voor wijsheid om dit goed aan te pakken. 

Verziend

Ditteke had van haar familie een aantal leesbrillen meegekregen uit Nederland (nogmaals bedankt!). In januari hadden we een docenten training van Veritas (exegese cursus) in Windhoek. Alle vier de coördinatoren van het afstandsonderwijs waren ook present.
Tijdens een maaltijd bij ons thuis kon een van hen niet goed de lettertjes uit een boek of de bijbel ontcijferen. Toen kwamen de brillen op tafel.
Uiteindelijk wilden ze er allemaal wel een. Hier ziet u drie van hen tijdens de docententraining - met bril:

David, coördinator West-Namibië

Spencer, coördinator Oost-Namibië

Tuhafeni, coördinator Noord-Namibië

Spencer en Tuhafeni

Biddende vrouwen

Afgelopen vrijdag was het weer zover: de wereldbiddag voor vrouwen. Over heel de wereld komen vrouwen bij elkaar om te bidden voor de problemen in eigen land en daarbuiten.

De voorbereidingen

Ditteke was betrokken bij de organisatie van drie diensten voor de binnenstad van Windhoek. De eerste dienst begon 6 uur 's morgens voor vrouwen die voor hun werk al willen samenkomen. Daarnaast was er een lunch dienst en een na het werk, om half 6.

We konden een mooie kerk in hartje centrum gebruiken.  De foto's hierboven geven een impressie van de lunch dienst.

De gewoonte om jaarlijks samen te bidden heeft oude wortels. Al in 1887 stond een vrouw in de Verenigde Staten op om te bidden voor arme immigranten. Dit was het allereerste begin van de biddag. Nu wordt elke eerste vrijdag in maart wereldwijd een gebedsdag gehouden.

Een trofee voor de hondjes

5 November was een gedenkwaardige dag voor Namibië. Deze dag vierde het Namibische Bijbelgenootschap haar 25 jarig bestaan. Ter gelegenheid daarvan was er een  feestelijke wandeltocht georganiseerd. Het inschrijfgeld was ongeveer €3,- en met de opbrengst van de tocht worden bijbels voor minderbedeelden gesubsidieerd.

Vanwege de zomerse hitte begon de wandeling vroeg deze zaterdagmorgen. Willem stapte dus bijtijds uit de veren om voor half acht bij een plaatselijke school acte de presence te geven. Voor de wandeling begon, hield Namibisch bekendste, en wellicht rijkste, zakenman, de joodse Harold Pupkewitz, een lezing over het belang van de bijbel voor een goede samenleving.  

Na het startschot ging Willem er samen met ruim 1000 wandelaars vandoor. Daaronder bevonden zich ook viervoeters. Ook voor onze hondjes was het een uitgelezen kans om de benen te verzetten. Ze vonden het maar al te leuk, maar waren het hele weekend uitgeteld. Maar ze hadden, evenals Willem, een prachtige trofee op zak: voor hen een lint met een bot eraan gemaakt van kraaltjes.

Bijbel voor elke Namibiër

Het bijbelgenootschap van Namibië heeft zich in de afgelopen 25 jaren goed ontwikkeld. Het stelt bijbels beschikbaar in de belangrijkste Namibische talen zoals Engels, Afrikaans, Otjiherero, Oshikwanyama, Oshidonga, Rukwangali en Damara/Nama. Het is ook een van de weinige Afrikaanse bijbelgenootschappen dat zelfstandig kan draaien.

Momenteel wordt er gewerkt aan diverse nieuwe vertalingen door het Namibische bijbelgenootschap. De nieuwe Damara/Nama bijbel is daar een van. Deze bijbel zal straks zeker gebruikt worden in onze St. Andrews kerk waar de overgrote meerderheid Nama spreekt. Onze GZB collega dr. Gerrit van Steenbergen is namens de wereldwijde bond van bijbelgenootschappen (UBS) de eindverantwoordelijke voor dit proces. Hij komt een paar keer per jaar de vorderingen bekijken en komt dan meestal even gezellig een avondje bij ons op bezoek.

Het bijbelgenootschap wil ter ere van hun 25-jarig bestaan dit jaar 25.000 extra bijbels verspreiden en zijn daarvoor fondsen aan het werven. Ditteke is betrokken bij de verspreiding van een deel van deze bijbels via de projecten van Imago Dei.